Denturisten willen eindelijk zelf kunstgebitten plaatsen.

Tandprothetische Praktijken (Tandlabo’s) hebben decennia lang hun nut wel degelijk bewezen. Helaas moeten ze nog steeds werken in een schemerzone. Ook in België zijn deze labo’s vaak letterlijk en figuurlijk de redder in nood.Hoeveel prothesedragers (particulieren) hier hun toevlucht al genomen hebben voor diverse problemen met hun uitneembaar kunstgebit is onbeschrijfelijk. In recente opiniepeilingen werden de Tandprothetische Praktijken of Tandlabo’s goed tot zéér goed beoordeeld. Het enige waar op gewacht wordt is een wettelijke erkenning van het beroep en een koppeling dat ook zij tussenkomstattesten kunnen uitschrijven.

Wat in Nederland kan moet hier ook kunnen… een wetsvoorstel is in de maak.

Mede door het Europees parlement is deze opkomst van tandprothesisten niet meer te stuiten. De essentie van de functie van de tandprothesist (of denturist, prothesist, tandprotheticus,tandprothesetechnicus) bestaat enkel in het maken en vervaardigen van uitneembare tandprothesen, die in functie van de specifieke vereisten van de mond van de patiënten onmiddellijk bij de prothesedrager worden geplaatst en aangepast.

Daarnaast houden de activiteiten tevens verband met het repareren en verbeteren van bestaande prothesen. Theoretisch kan men kan hier dus geenszins spreken van het stellen van een tandheelkundige ingreep. In België bestaan er tot heden geen wettelijke kaders en reglementering voor de 167 tandlabo’s die louter voor particulieren werken.

Zodoende wordt het vrij uitoefenen van de beroepsactiviteiten bijzonder moeilijk en vaak onmogelijk gemaakt door een doordachte en protectionistische manipulatie en lobby tandartsenverenigingen. De Academie en de Hoge Raad voor Tandheelkunde haar werkgebied “de mond” houdt vast aan de sterk verouderde wetgeving uit 1934 – K.B. van 1 juni. Artikel 52 illustreert hier heel duidelijk dat het om protectionisme/monopolie gaat. Immers , dit artikel bepaalt dat het K.B. van 1934 slechts bij wet eindelijk moeten gewijzigd worden. Indien nu een instantie advies wil inwinnen betreffende tandzorg, gaat ze ten rade bij de Hoge Raad voor Tandheelkunde, die -zoals meermaals in het verleden is bewezen- nooit een positief advies zal geven, noch een positief woord over heeft voor de tandprothesisten/denturisten.Tandartsen moeten zich in de toekomst meer gaan toeleggen op ingewikkelde en preventieve behandelingen, specialisatietechnieken zoals implantaten, etc. “Het eenvoudiger werk” kunnen zij nu best overlaten aan Tandlabo’s (of tandprothetische praktijken) waar tandprothesisten, denturisten/prothesisten /tandprothetici/tandprothesisten of zelfs mondhygiënisten het om het zeggen hebben. Tandartsen besteden nu veel te veel tijd aan periodieke controles en het stellen van diagnoses. Dat is veelal routinematig werk, dat evengoed door de mondhygiënist en denturisten kan worden gedaan. De tandarts houdt dan tijd over voor ingewikkelder en nieuwe technieken, en het aansturen van het team in zijn praktijk. Tandlabo’s of tandprothetische praktijken kunnen zich op die manier volledig toespitsen op uitneembare kunstgebitten. Zij die de tandprotheses A tot Z zelf vervaardigen kennen er immers alles van.

Denturists are the specialists

Noot:

Wetgevende initiatieven hebben in diverse Europese landen reeds geresulteerd in de legalisatie van het beroep. Hoewel in België nog niet gelegaliseerd of erkend, kan worden gewezen op de Richtlijn van 07 september 2005 (2005/36/EG) betreffende de wederzijdse erkenning van beroepskwalificaties, vrij verkeer van diensten en het gelijkheidsbeginsel.

Bron: Vereniging van Tandprothetische Praktijken in België.

Wat als je geen tanden meer hebt ?

Naar de tandarts of naar de tandprothesist/denturist ?

Nog te weinig mensen kennen de tandprothesist of denturist en gaan daarom voor hun tandprothese naar de tandarts. Wat is het verschil ?

De tandarts beheerst het volledige vak, het verzorgen van tanden en kiezen, het plaatsen van kronen, bruggen en tandprothesen.De tandprothesist is specifiek gespecialiseerd in het aanmeten, vervaardigen en plaatsen van uitneembare tandprothesen.

De grootste troef van de tandprotheticus/tandprothesist is het rechtstreekse contact met de prothesedrager : De behandelaar is tevens de maker van de prothese . Om tot een mooi, esthetisch en functioneel resultaat te komen is deze manier van werken essentieel. (Volgens het klassieke systeem krijg de tandtechnicus, die in opdracht van een tandarts een tandprothese maakt de patiënt nooit te zien )Daarnaast voert de protheticus ook alle bijkomende werkzaamheden uit zoals : het herstellen van gebroken of gebarsten prothesen, terug aanpassen en verbeteren van loszittende tandprothesen, tanden bijplaatsen,...

Mooi meegenomen is dat door deze werkwijze het eindproduct, de prothese, een stuk goedkoper gemaakt kan worden. Reken op een besparing tot 30% . Doordat alles onder hetzelfde dak, door dezelfde persoon vervaardigd wordt zijn er ook geen portkosten, geen over en weer gerij tussen kabinet en tandlabo, geen onnodige verplaatsingen,…, wat ook nog eens een flinke tijdwinst oplevert. Zowel de patiënt als de zorgverzekeraar of het ziekenfonds varen hier wel bij.

Er is echter een maar…

Het beroep van tandprotheticus/denturist is nog steeds niet erkend in België.

Je kan de opleiding hier wel volgen. ( Instituut voor tandprothesisten, Nerviërsstraat 9 te Antwerpen) . Het behaalde diploma wordt internationaal erkend maar… niet bij ons ! Er is wel een volledig uitgewerkt voorstel tot wetswijziging hieromtrent, dat klaar ligt om ingediend te worden. Nu nog een regering die niet te snel valt… Gezien de nakende erkenning geldt er momenteel wel een gedoogbeleid voor tandprothetici die hun beroep toch in eigen land uitoefenen. Iedereen is het er immers over eens dat de wetgeving van in 1934 ondertussen wat gedateerd is….

De uitstroom van gekwalificeerde Belgische tandprothetici/denturisten naar de ons omringende landen is daarmee echter nog niet gestopt. Velen kiezen voor veilig en starten een praktijk in bv.Nederland.

Zeker in de grensstreek gaan steeds meer Belgen rechtstreeks naar een tandprotheticus over de grens. De prestaties van die buitenlandse tandprotheticus worden namelijk in eigen land wel vergoed, of het nu om een Nederlandse of een Belgische tandprotheticus gaat. Gezien de terugbetalingstarief gelijk blijven maar de kostprijs aanzienlijk lager is dan bij de tandarts zijn de extra kilometers snel terugverdiend.

Opmerking; Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht - Raadpleeg bij gezondheidsklachten een (tand-) arts.